„Bestia” w drodze – nieme kino w Bełchatowie

Fot: belchatow.pl

10 października wyświetlony zostanie niemy film z muzyką na żywo. Wejście na seans jest nieodpłatne, trzeba jednak wcześniej pobrać bezpłatny bilet.   

„Bestia”, to produkcja z 1917 roku. Jest to jedyny zachowany w całości film z Polą Negri nakręcony w Polsce.  Utrzymany jest w stylistyce melodramatu. Opowiada historię Poli – urodziwej nastolatki, marzącej o tanecznej karierze. To historia o miłości, zdradzie i zemście. Seans w niemym kinie wzbogacony zostanie muzyką na żywo, o co zadbają  członkowie zespołu „Czerwie”.

Darmowy seans odbędzie się 10 października o godzinie 17.00 w kinie Kultura. Trzeba jednak pobrać bezpłatny bilet w kasie kina. Istnieje również możliwość wcześniejszego zarezerwowania miejsc.

Pokaz odbędzie się w ramach projektu Łódzkiego Domu Kultury „Kino nieme w drodze”.

„Kobieta fatalna. Strzeżcie się, mężczyźni! Niesie ze sobą zniszczenie serc i ruinę! Wedle tego schematu krojono wszystkie scenariusze z udziałem Poli Negri. Taka jest również jej rola w »Bestii«, zrealizowanej tuż po »Arabelli« (obydwa filmy powstały w 1917 roku). Kto dokładnie był reżyserem filmu, nie wiadomo, podobno Jan Pawłowski. Autorstwo zdjęć Witalis Korsak Galewski. Temu ostatniemu zawdzięczamy wiele relacji dotyczących filmów z udziałem Poli Negri. Kopię »Bestii« odnaleziono po wojnie w Stanach Zjednoczonych. Można więc obejrzeć film, jakże zabawny w swojej naiwności, a zarazem świadczący o aktorskich możliwościach przyszłej gwiazdy Hollywood.

Film pierwotnie miał być zatytułowany »Kochanka apasza«, ale musiano go zmienić, bo podobny tytuł miał niemiecki film z Marią Vidal w głównej roli. W ogóle był to czas mody na apaszów. Królowali oni na ekranie, a obok nich wybranki w rodzaju czarnej Mańki. Główna bohaterka filmu, tytułowa Bestia, to dziewczyna z biednej rodziny zakochana w apaszu. Piękna i zaborcza. Ma dużo sprytu okraszonego urodą i seksem. Te trzy czynniki decydują o całym jej życiu. Z małego miasteczka, gdzie rozpoczęło się jej dorosłe życie, wędruje do miasta. Wkrótce porzuca również apasza. Podejmuje pracę jako modystka. Potem angażuje się jako tancerka do kabaretu. (Tu Pola Negri znalazła szansę zaprezentowania swoich umiejętności tanecznych). Ten taniec ognisty i namiętny zyskał bohaterce rzesze wielbicieli, spośród których wybrała najbogatszego. Zakochany w tancerce potentat, dotychczas wzorowy mąż i ojciec godzien szacunku, rzuca żonę i dziecko dla modnej gwiazdy kabaretu. Niebawem niewierny ów mąż spostrzega swoją pomyłkę i decyduje się na powrót do prawowitej małżonki i dziecka. Za późno. Żona ze zgryzot i tęsknoty zmarła. Ginie również tytułowa bohaterka, śmiertelnie raniona przez kochanka-apasza, ścigającego niewierną. Warto dodać, iż obok Poli Negri, w roli żony wystąpiła w filmie znakomita Maria Dulęba, o której kreacji ówczesna prasa pisała, że »jest ona dobrą mimiczką i jej gra, pełna sentymentu i prostoty, wzrusza widza« – Wiesława Czapińska, „Pola Negri polska królowa Hollywood”, Wydawn. Philip Wilson, 1996, s.37-38.